داربست‌های ماکرو متخلخل با خواص زیستی و مغناطیسی می‌توانند کاندید مناسبی برای بازسازی استخوان و هایپرترمی باشند. به علاوه، اصلاح سطح داربست‌ها با مواد زیست سازگار می‌تواند پتانسیل آن‌ها برای کاربردهای درون‌تنی را افزایش دهد. در این مطالعه، یک داربست از جنس نانوکامپوزیت چند منظوره Mg2SiO4 – CuFe2O4 برای بازسازی استخوان و هایپرترمی ساختیم. سطح داربست با غلظت‌های مختلف Poly-3-hydroxybityrate پوشانده شد. (P3HB، یک تا پنج درصد وزنی حجمی)
مشاهده شد که 3 درصد حجمی وزنی از P3HB ترکیب مطلوبی از تخلخل (%2/1 ± 79) و استحکام فشاری (0/11 ± 3/2 مگا پاسکال) ارائه داد. پتانسیل هایپرترمی نمونه‌ها با حضور میدان‌های مغناطیس متنوع در شرایط برون‌تنی بررسی شد. داربست‌های پوشش داده شده نرخ تخریب کمتری نسبت به داربست‌های بدون پوشش، تا 35 روز پس از خیسانده شدن در محیط زیستی شبیه سازی شده، نشان دادند. به دلیل تخلخل و مورفولوژی خاص P3HB، مشاهده شد که زیست فعالی و اتصال سلولی در شرایط برون‌تنی روی داربست افزایش یافته است. همچنین، مشاهده شد که پوشش P3HB، بقای سلولی، فعالیت آلکالاین فسفاتاز و کانی سازی داربست را بهبود بخشیده است.
نهایتا، توانایی ساخت استخوان داربست‌ها را در شرایط درون‌تنی مطالعه کردیم. داربست ساخته شده به مدت هشت هفته در فمور موش صحرایی قرار داده شد. نتایج میکرو سی‌تی که شامل نسبت حجم استخوان و صخامت ترابکولار بودند، بهبودی در بازسازی استخوان داربست پوشش داده شده نسبت به گروه کنترل نشان دادند.
نتایج کلی این مطالعه، یک داربست با ماکرو تخلخل بالا و عملکرد چند منظوره، توانایی قابل توجه در بازسازی استخوان و خواص هایپرترمی برای استئوسارکوم معرفی می‌کند.
خلاصه گرافیکی