با وجود تمام پیشرفت‌ها در مهندسی بافت، یکی از چالش‌های حل نشده، محدودیت انتقال جرم است. بنابراین، موضوع پیش‌رگ‌زایی [1] در بافت‌های مهندسی شده اهمیت بیشتری پیدا می‌کند تا از تولید هسته‌های نکروتیک جلوگیری شود. در این مطالعه، یک طراحی برای کانال‌های بهم پیوسته با ساختاری شبیه به بافت عضلانی، در شرایط سیلیکو (درون رایانه‌ای) [2] و شرایط برون تنی در نظر گرفتیم.
دنباله‌ای از مراحل ساده این امکان را برای ما فراهم می‌کنند تا بتوانیم به طور همزمان از مواد یکسان (ژلاتین)، هم به عنوان ماده از بین رونده و هم به عنوان ماده اصلی در داربست استفاده کنیم. ما یک رویکرد جدید برای تعیین تکرارپذیری ترکیبی جدید از هیدروژل‌ها (ژلاتین و آلژینات نیمه اکسید شده) برای چاپ زیستی بر پایه اکستروژن [3] تعریف کردیم. به علاوه، خواص مکانیکی، تخلخل هیدروژل، زمان تخریب و نسبت تورم نیز مورد بررسی قرار گرفت.
بر اساس تمام نتایج، داربست با خواص بهینه برای چاپ زیستی سلول‌های بنیادی مزنشیمال مشتق از چربی (ADMSCs) [4] در داخل داربست با و بدون کانال، انتخاب شد.
داربست چاپ شده با میکروکانال تقلید امیدوار کننده‌ای از میکرو محیط نشان داد که منجر به درصد بقا و تولید مثل بیشتر در سلول‌ها تا 250 درصد شد.
بر اساس این نتایج، داربست پتانسیل عمل بالایی به عنوان یک پلتفرم برای تحقیقات بیشتر در رابطه با رگ‌زایی، مدل‌سازی سالم/بیمار و تمایز سلول‌های بنیادی را فراهم می‌کند.
| [2] In silico | [1] Pre-vascularization |
| [4] Adipose Derived Mesenchymal Stem Cells | [3] Extrusion-based Bioprinting |