مطالعات اخیر نشان داده است که راپامایسین [1] به عنوان یک هدف در پستانداران برای مهار کننده راپامایسین (mTOR)، می‌تواند اثرات درمانی مفیدی در بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی مرکزی (CNS) [2] داشته باشد. با این وجود، اثر سرکوب کنندگی سیستم ایمنی راپامایسین به عنوان یک اثر نامطلوب، حلالیت کم در آب و تجزیه سریع در شرایط درون تنی به همراه چالش‌های مربوط به سد خونی مغزی، استفاده بالینی از این دارو برای بیماری‌های مغزی را محدود کرده است.
برای غلبه بر این مشکلات، یک حامل نانوساختاری لیپیدی (NLC) [3] نشاندار شده با ترانسفرین (Tf) [4] حاوی راپامایسین طراحی و ساخته شد.
NLCهای کاتیونی و ساده با استفاده از روش انتشار حلال و فراصوت تهیه و به دقت مشخصه‌یابی شد. NLCهای کاتیونی بهینه به صورت فیزیکی با ترانسفرین نشاندار شدند. برای مطالعه برون تنی، سنجش MTT و جذب درون سلولی نانوذرات در سلول‌های گلایوبلاستوما MG U 87 مورد بررسی قرار گرفت. توزیع زیستی نانوذرات حیوانی با استفاده از تصویربرداری نوری فلورسنت ارزیابی شد. در نهایت تاثیر درون تنی NLCها روی سیستم ایمنی مطالعه شد.
NLCهای کروی با سایز ذره در بازه 120 تا 150 نانومتر و راندمان به دام اندازی بالاتر از 90 درصد، بقای سلولی بیش از 80 درصد نشان دادند. علاوه بر این، NLCهای نشاندار شده با ترانسفرین به طور قابل ملاحظه‌ای جذب سلولی بالاتری (97 در مقابل 60 درصد) در مقایسه با NLCهای ساده بعد از دو ساعت انکوباسیون نشان دادند. همچنین تجمع مناسب در مغز و جذب کمتر در بافت نشاندار نشده در موش‌ها مشاهده شد. با کمال تعجب، NLCهای حاوی راپامایسین تاثیر سرکوب کنندگی برای سیستم ایمنی نشان ندادند.
یافته‌های ما پیشنهاد می‌کند که NLCهای نشاندار شده با ترانسفرین که در این مقاله طراحی شد، می‌تواند به عنوان یک حامل ایمن و کارآمد برای انتقال هدفمند راپامایسین به مغز شناخته شود. این انتقال می‌تواند ارزش بالایی در بالین برای درمان بیماری‌های نورولوژیک داشته باشد.
[1] Rapamycin
[2] Central nervous system
[3] Nanostructured lipid carrier
[4] Transferrin