نفوذپذیری ذاتی عرضی [1] و در صفحه [2] ژئوتکستایل‌های الیافی به صورت آزمایشگاهی اندازه‌گیری شد. بعلاوه، تصاویر سه بعدی واقعی نمونه‌ها به کمک تصویربرداری غیرمخرب میکرو سی‌تی تهیه شد و مشخصات میکروساختاری آن‌ها اندازه‌گیری شد. این اطلاعات برای شبیه‌سازی ساختارهای فیبری مجازی مشابه با میکروساختار ژئوتکستایل‌ها استفاده شد. سپس جریان سیال از طریق ساختارهای واقعی و مجازی شبیه‌سازی شد و نفوذپذیری عرضی و در صفحه محاسبه شد. نتایج آزمایشگاهی و پیش‌بینی شده با یکدیگر و برخی مطالعات تجربی، تحلیلی و عددی مقایسه شد.
یک رابطه خطی بین هر دوی نفوذپذیری عرضی و در صفحه و تخلخل ژئوتکستایل مشاهده شد. همچنین مشخص شد که در تخلخل یکسان، الیاف درشت‌تر نفوذپذیری عرضی و در صفحه بالاتری را ارائه می‌دهند و این موضوع در تخلخل‌های بالاتر برجسته‌تر است.
علاوه بر این، مشاهده شد که با افزایش جهت‌گیری عرضی فیبرها در مسیر جریان، نفوذپذیری عرضی به صورت نمایی افزایش می‌یابد، در حالی که نفوذپذیری در صفحه مستقل از این ویژگی بود.
نسبت‌های نفوذپذیری ناهمسانگرد نمونه‌ها محاسبه شد و نتایج نشان داد که ژئوتکستایل‌های الیافی رفتار ناهمسانگرد بالایی با افزایش تخلخل نشان می‌دهند. همچنین نشان داده شد که نفوذپذیری در صفحه با افزایش جهت‌گیری الیاف در جهت ضخامت ماده افزایش می‌یابد.
[1] In-plane
[2] Through-plane