نظارت بر تکامل فابریک نمونه‌های شنی حین برش تا نقطه بحرانی با استفاده از اندازه‌گیری سرعت موج برشی پیوسته و دو طرفه در امتداد جهت‌های عمودی و افقی (V&H) مشخصه‌یابی می‌شود. نمونه‌ها با استفاده از روش‌های ته‌نشینی آب آماده‌سازی شد و سپس در مسیرهای بارگذاری انقباضی و انبساطی زهکشی شده قرار گرفت.
نتایج تفاوت معناداری بین سرعت موج برشی در دو جهت متعامد و متعاقبا مدول برشی با توسعه برش نشان می‌دهد. تفاوت‌های بین سرعت موج برشی در جهت‌های عمودی و افقی نه تنها نشان دهنده ناهمسانگردی افزاینده و شدید در خاک حین برش است بلکه نتایج اطلاعات امیدوار کننده‌ای درباره وضعیت فعلی فابریک و تنش ارائه می‌کند. مقایسه بین نتایج انقباض و انبساط، روندهای متفاوت تکامل فابریک و متعاقبا حالت‌های متفاوت فابریک در حالت بحرانی را برجسته می‌کند.
با در نظر گرفتن نتایج منطبق بر یافته‌های اخیر مبتنی بر روش المان گسسته (DEM) [1]، روش پیشنهادی می‌تواند به عنوان یک روش تجربی برای تسهیل ارزیابی ماکروسکوپی تاثیرات ناهمسانگردی فابریک روی پاسخ الاستیک خاک مورد استفاده قرار گیرد. ناهمسانگردی فابریک و تکامل آن به طور متوالی با استفاده از سه روش ارزیابی می‌شوند که عبارتند از: ارزیابی کمی مدول برشی، پیشنهاد یک تابع فابریک برای محاسبه بافت خاک و بررسی میکروسکوپی سه‌بعدی اسلایس‌های میکرو سی‌تی. نتایج روش‌های ذکر شده بر اهمیت ناهمسانگردی فابریک در پیشروی موج برشی و تغییرات میکروسکوپی به سمت حالت بحرانی که از حالت اولیه به حالت‌های ناهمسانگرد غیرمشابه در حالت بحرانی تحت حالت‌های برشی مختلف تبدیل می‌شود، موافق است.
[1] Discrete Element Method