زمینه تحقیق: پیوند های استخوان کالواریا در بازسازی فک بالا که به شدت آتروفی/تحلیل شده به عنوان یک روند موفق قبل از ایمپلنت عمل میکند. با این حال، در سطح میکروسکوپی اطلاعات زیادی در مورد الحاق پیوند در دسترس نیست.

هدف تحقیق: هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تبدیل استخوان کالواریا چهار ماه پس از پیوند در استخوان فک بالایی دندان انجام است.

ابزار و روش تحقیق: در 13 بیمار (سن: 7/8 ± 3/65 سال) فک بالا که تحلیل رفته است با استخوان کالواریا اتولوگ بازسازی شد . بیوپسی پیوند استخوان کالواریا و فک های بازسازی شده پس از 4 ماه درمان انجام شد. میکرو سی تی، هیستومورفومتریک و تجزیه و تحلیل بافت شناسی انجام شد. بعد از 9 ، 11 یا 45 ماه از سه بیمار بیوپسی گرفته شد.

نتایج: بررسی میکرو سی تی نشان داد که در فک بالا استخوان کالواریا حتی بعد چهل و پنج ماه حفظ شد. بافت شناسی بیانگر الحاق تدریجی استخوان پیوند یافته در استخوان فک بالا است. حضور استئوئید و استئوسیت در تمام بیوپسی ها نشان دهنده تشکیل استخوان جدید و استخوان حیاتی است. از نظر هیستومورفومتری ، درصد حجم استخوان پیوند شده بر کل حجم از 79.8٪ (IQR78.7-83.3.3) در پیوندهای تازه کالواریا به 59.3٪ (IQR44.8-64.6) در پیوندهای بهبود یافته کاهش یافت. نمونه برداری پس از 9 ، 11 و 45 ماه انجام شد و مقادیر مشابهی مشاهده شد.

نتیجه گیری: پیوند استخوان کالواریا منجر به استخوان پایدار و ماندنی ، الحاق خوب در استخوان طبیعی فک بالا و کاهش جزئی حجم استخوان پس از ترمیم می شود. در نتیجه ، آنها یک پایه جامد برای قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک بی دندان بالا با آتروفی شدید فراهم می کنند.

واژه های کلیدی: بازسازی ریج آلوئولار ، پیوند استخوان اتوژن ، افزایش استخوان ، تراکم استخوان ، پیوند استخوان ، کالواریا ، فک بی دندان بالا که تحلیل رفته، آنالیز بافتی ، میکرو سی تی

جهت مطالعه متن کامل مقاله کلیک کنید.